بر اساس تئوری رقابتی و تئوری علامت دهی، شرکت ها طی مراحل مختلف چرخة عمرشان دارای ویژگی ها و شرایط متفاوتی هستند که ممکن است بر نحوة گزارشگری مالی آنها اثرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف اثر پذیری قابلیت اتکا اطلاعات مالی از چرخة عمر شرکت مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی قابلیت اتکا اطلاعات مالی بر اساس مفاهیم نظری گزارشگری مالی از دو مولفة بیان صادقانه و بی طرفی اطلاعات استفاده شده است. همچنین به منظور اندازه گیری این دو مولفه از شاخص مدیریت سود به عنوان عامل کاهنده قابلیت اتکای اطلاعات، به صورت معکوس و از دو معیار بی طرفی بر مبنای سودهای هرسهم گزارش شده دوره قبل و جاری به صورت معکوس برای ارزیابی ویژگی بی طرفی استفاده شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل 127 شرکت بورس اوراق بهادار تهران در بازة زمانی 1390_1395 می باشد. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از تجزیه واریانس و به منظور مقایسه میانگین متغیرها از روش حداقل اختلاف معنی دار(LSD) و نرم افزار spss کمک گرفته شده است. یافته ها حاکی از آن است که بین بیان صادقانه شرکت ها در طی چرخه عمر تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین نتایج بررسی حاکی از آن است که بی طرفی اطلاعات ارائه شده در دوره های بلوغ و افول تفاوت معنی داری با هم ندارند؛ در حالی که بی طرفی اطلاعات ارائه شده در دوره رشد تفاوت معنی داری با دوره بلوغ و افول دارد. براساس نتایج می توان بیان کرد که سیاست های به کارگیری اطلاعات مالیدر طی عمر شرکت متفاوت نمی باشد. همچنین نتایج این پژوهش مطابق تئوری علامت دهی است.

مطابق با استانداردهای حسابداری ایران، به منظور ارائه اطلاعات مالی درباره فعالیت های اقتصادی گروه واحدهای تجاری، شرکت اصلی ملزم به گزارشگری صورت های مالی تلفیقی همراه صورت های مالی جداگانه خود است. پژوهش حاضر در پی پاسخ به این سوال است که کدام یک از این دو مجموعه، اطلاعات مورد نیاز سرمایه گذاران و سایر استفاده کنندگان را به موقع تر ارائه می کند. در این تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که علاوه بر تهیه صورت های مالی جداگانه اقدام به ارائه صورت های مالی تلفیقی نموده اند، برای دوره زمانی 6 ساله، از سالهای 1387 تا 1392 به عنوان نمونه انتخاب شده اند. مطابق با نتایج حاصل از آزمون های f-لیمر و هاسمن، برای تخمین رگرسیون هر یک از مدل ها، از روش داده های تابلویی با اثرات تصادفی استفاده گردیده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که اطلاعات ارائه شده در صورت های مالی تلفیقی در مقایسه با صورت های مالی جداگانه شرکت اصلی، به موقع تر است. این ویژگی رابطه ارزشی و سودمندی اطلاعاتی صورت های مالی را افزایش می دهد و موجب می شود صورت های مالی تلفیقی برای استفاده کنندگان برون سازمانی مفیدتر و با ارزش تر شود. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که هر دو مجموعه صورت های مالی تلفیقی و غیرتلفیقی از محافظه کاری شرطی برخوردار هستند اما اطلاعات ارائه شده در صورت های مالی غیرتلفیقی نسبت به صورت های مالی تلفیقی از سطح بالاتری از محافظه کاری شرطی، برخوردار است.

هدف: امروزه رسانه های اجتماعی به عنوان کانال ارتباطی چندسویه، ابزاری تمام و کمال برای نشر اخبار محسوب شده و امکان دسترسی ذی نفعان بازار به اطلاعات مکمل را فراهم نموده است. هدف این پژوهش، بررسی رابطه اخبار سود نشر یافته در رسانه اجتماعی توییتر و به موقع بودن اطلاعات سود حسابداری می باشد. روش پژوهش: داده های مربوط به 345 شرکت از 500 سهام برتر بورس و اوراق بهادار آمریکا، طی سالهای 2016 الی 2019 جمع آوری و با استفاده از نرم افزار استاتا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل مضمون توییت ها بر اساس لیست لغات تخصصی حسابداری انجام شده است. یافته ها: نتایج نشان داد، بین نشر و مضمون توییت های سود منتشر شده از سوی شرکت ها با به موقع بودن اعلان رسمی سود حسابداری شرکت ها رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: تفسیر نتایج نشان می دهد، قابلیت رسانه های اجتماعی به عنوان کانال نشر اخبار با پوشش گسترده موجب می شود، شرکت ها با نشر ناگزیر اخبار منفی در رسانه اجتماعی توییتر، زمانبندی اعلان سود را مدیریت نمایند. دانش افزایی: بنابراین با وجود نقش موثر رسانه های اجتماعی به عنوان منابع آگاهی بخش مکمل، این محیط می تواند مستعد نشر راهبردی اخبار از سوی شرکت ها باشد.

با گسترش و افزایش حجم تولید اطلاعات و تنوع نیازهای استفاده کنندگان لازم است از ابزار توانمندی استفاده شود تا به جای انسان بررسی، تحلیل، پیش بینی و سپس تصمیم گیری نماید. یکی از این ابزارهای کارآمد در فرایند تصمیم گیری هوش تجاری است که در راستای پشتیبانی از تصمیم گیری های هوشمندانه است. عدم استفاده از ابزار های نوین گزارش دهی در سازمان ها موجب بروز مشکلات عدیده ای می شود که ازجمله آنها: متفرق و حجیم بودن داده ها، کندی در تهیه گزارشات، گزارش دهی در سطح مدیران میانی، ناتوانی در تهیه گزارشات تحلیلی و چند بعدی است. اطلاعات مالی زمانی می تواند برای تصمیم گیری استفاده کنندگان مفید باشد که دارای کیفیت باشند، یعنی هم زمان دارای ویژگی قابل اتکاء و مربوط بودن باشند. اما آنچه موردتوجه است کاهش کیفیت گزارشات مالی به دلیل تضاد بین ویژگی قابل اتکاء و مربوط بودن اطلاعات است. بر این اساس مساله پژوهش حاضر این است که آیا هوش تجاری می تواند تضاد بین ویژگی های کیفی اطلاعات مالی را برطرف نماید و بر کیفیت آن بیفزاید؟ بدین منظور اطلاعاتی که در مورد ارتباط بین ویژگی های کیفی اطلاعات مالی و شاخص های مربوط به هوش تجاری بوده از جامعه حسابداران رسمی ایران جمع آوری و به روش معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بررسی نشان داد شاخص های هوش تجاری که شامل یکپارچگی، اطلاع رسانی، ارتباطات و استنتاج، تحلیل تجاری، تحلیل فنی، تحلیل تحقیقی، سیستم های هشداردهنده و تصمیم گیری اثربخش است برای اندازه گیری شاخص های مربوط به ویژگی های کیفی اطلاعات مالی که شامل مربوط بودن و قابل اتکاء بودن می باشند مناسب هستند و از بار عاملی مورد قبولی برخوردارند. یافته ها بیانگر این است که، هوش تجاری می تواند 87 درصد از محدودیت های اطلاعات مالی را برطرف نموده و بر کیفیت آن بیفزاید.

در این پژوهش، اثر انتشار به موقع صورت های مالی میان دوره ای بر نقدشوندگی سهام در بورس اوراق بهادار تهران بررسی می شود. بدین منظور، وضعیت نقدشوندگی سهام 51 شرکت فعال طی دوره های فصلی بعد از انتشار به موقع اطلاعیه های میان دوره ای صورت های مالی حسابرسی نشده برای سال های 1390-1387 در بورس، مورد بررسی قرار گرفته است. جهت سنجش متغیر نقدشوندگی که متغیر وابسته پژوهش حاضر می باشد، از سه معیار شکاف نسبی قیمت سهام، میانگین عمق قیمتی سهام و گردش سهام استفاده شده است. در مرحله نخست فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون مقایسه دو میانگین ویلکاکسون آزمون شده و سپس جهت اطمینان از نتایج، تحلیل رگرسیون نیز مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج آزمون بیانگر آن است که انتشار به موقع اطلاعیه های میان دوره ای صورت های مالی حسابرسی نشده بر شکاف نسبی قیمت سهام تاثیر معناداری دارد، ولی بر معیارهای میانگین عمق قیمتی سهام و گردش سهام تاثیر معناداری ندارند.

افشای اطلاعات و کیفیت ارائه آن، تحت تاثیر عوامل محیطی و سازمانی زیادی قرار دارد که فرهنگ سازمانی از مهم ترین آنها قلمداد می شود. فرهنگ سازمانی پاسخگو به پویایی محیط اطلاعاتی منجر می شود و به کیفیت افشای اطلاعات توسط واحد تجاری کمک می کند. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیرگذاری فرهنگ سازمانی بر کیفیت افشای اطلاعات است. به همین منظور از طریق پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون، اطلاعات مربوط به فرهنگ سازمانی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در سال 1393، جمع آوری شد و همراه با امتیاز کیفیت افشای اعلامی سازمان بورس و اوراق بهادار مطالعه شدند. نتایج نشان می دهد برخی از گونه های فرهنگ سازمانی (سازگاری و رسالت مندی) بر کیفیت افشای اطلاعات شرکت ها موثرند. این درحالی است که هیچ ارتباطی بین فرهنگ سازمانی مبتنی بر درگیرشدن در کار و انطباق پذیری با کیفیت افشا و افراز آن کشف نشد. این نتایج می تواند برای مدیران ارشد از لحاظ چگونگی سیاست گذاری های فرهنگ سازمانی و بهبود اجرای روش های مسوولیت پاسخگویی مفید باشد و درنهایت به افزایش شفافیت اطلاعاتی شرکت ها منجر شود.

مقدمه: یکی از موانع موجود در تبادل اطلاعات میان سیستم های اطلاعات بیمارستانی و سامانه پرونده الکترونیک سلامت ایران، عدم ثبت صحیح و به موقع اطلاعات می باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی میزان ثبت صحیح و به موقع اطلاعات مربوط به بیماران موجود در پرونده های الکترونیک بیمارستانی است که ارسال اطلاعات آن ها به سامانه سپاس ناموفق بوده است. روش ها: مطالعه حاضر توصیفی بوده و در سال 1395 انجام شد. در این مطالعه 882 پرونده ارسال نشده از سیستم های اطلاعات بیمارستانی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به سپاس با استفاده از یک چک لیست، بررسی شد. به منظور محاسبه فراوانی ثبت صحیح و به موقع عناصر داده در سیستم های اطلاعات بیمارستانی مورد بررسی، از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها: در مجموع در مطالعه حاضر 18758 عنصر داده بررسی شد. بطور کلی میزان ثبت صحیح و به موقع عناصر داده بررسی شده در این سیستم ها 97درصد و 87/99درصد محاسبه بود. بیشترین میزان ثبت نادرست عناصر داده مربوط به شماره شناسنامه، کد ملی و محل زندگی بیمار بود. همچنین، بیشترین میزان عدم ثبت به موقع عناصر داده نیز مربوط به تشخیص نهایی و علت فوت بیمار بوده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، نشان داد میزان ثبت صحیح و به موقع اطلاعات در سیستم های اطلاعات بیمارستانی از مقدار بالایی برخوردار بود. این مطالعه موارد زیادی از نقض صحت و به موقع بودن اطلاعات ارسالی به سپاس را شناسایی کرد که ممکن است یکی از دلایل آن عدم دقت و سهل انگاری کاربران باشد. استفاده از روش هایی مانند آموزش و توجیه کاربران نسبت به ثبت صحیح و به موقع اطلاعات و طراحی سیستم ها همراه با قابلیت ارائه بازخورد، می تواند تاحدود زیادی به بهبود ثبت صحیح و به موقع اطلاعات موجود در سیستم های اطلاعاتی کمک نمایند.